اولین ابزاری که اگر نباشد، عکاسی شب معنی ندارد، سه پایه عکاسی است. گاهی برای ثبت یک فریم ممکن است تا یک ساعت به سنسور نور بدهید و پس از آن فرایند پروسس عکس در دوربین شروع می‌شود که شاید بسته به اینکه از چه کارت حافظه ای استفاده می‌کنید، و یا سرعت خوانش اطلاعات توسط دوربین شما به چه میزان است، فرایند ثبت یک تصویر تا دو ساعت هم طول بکشد، پس خیلی بد است اگر در تهیه سه پایه عکاسی صرفه جویی کنیم و نتیجه کار عکسی غیر قابل استفاده باشد.

توصیه من این است که از سه پایه های حرفه ای که شرکت هایی مانند Manfrotto و Gitzo می‌سازند استفاده کنید و به هیچ عنوان نگران سنگینی آنها نباشید. چرا که یک سه پایه سنگین می‌تواند عکس شما را نجات دهد. ولی  نترسید، اگر هیمین الآن سرچ کرده اید و قیمت آنها شما را نگران کرده، در خیابان ناصرخسرو هنوز هم می‌شود سه پایه های دست دوم و خوش قیمت پیدا کرد. اگر هم در شهری هستید که دسترسی به مراکز فروش لوازم عکاسی ندارید، پول جدا برای تهیه یک سه پایه جدید ندارید، سه پایه خودتان را دوست دارید، می‌توانید از کیسه شن، یا وزنه هایی که برای فیزیوتراپی زانو استفاده می‌شود بهره ببرید و با آویزان کردن آنها از قلاب مخصوص همین کار که زیر سه پایه شما قرار دارد، وزن مورد نیاز برای عدم حرکت سه پایه را ایجاد کنید. اگر سه پایه شما قلاب ندارد، می‌توانی آنها را روی پایه ها قرار داده تا مانع از حرکت سه پایه شود. البته یک مورد دیگر هم هست که آن هد یا به اصطلاح کله‌گی سه پایه شماست، باید بدانید که توانایی حداثر تحمل چه وزنی را دارد. اگر توان تحمل آن نهایتا تا ۲ کیلوگرم است و وزن دوربین و لنز شما بیشتر از این مقدار است، پس باید به فکر تهیه یک هد برای سه پایه خود باشید تا بتواند وزن دوربین و لنز را تحمل کند.